Ülkendeki Kuşlardan Ne Haber Vardır?
Bi anlamı olmalı anların, bi tarifi olmalı. Ama öyle iki dudak arasından çıkan sözlerle değil; yürekten süzülen kelimelerle… Nasibi olmalı insanın, bi kaderi olmalı! Ama güzel bir yaşam için değil; yâr belleyebilmek için, yârin kapısında yatabilmek için. Bi davası olmalı insanın, uğruna yaşadığı bi davası. Ama bu dünya için değil, bu dünyaya rağmen yaşayabilmek için! Hakkı olmalı insanın… Adil bir yaşam için değil, doya doya ağlayabilmek için! Üstat Sezai Karakoç’un “Sürgün Ülkeden Başkentler Başkentine” adlı şiirinden son bir kaç dörtlüğü hayatı anlamlandırması için huzurlarınıza sunuyorum… Dağların yıkılışını gördüm bir Venüs bardağında Köle gibi satıldım pazarlar pazarında Güneşin sarardığını gördüm Konstantin duvarında Senin hayallerinle yandım düşlerin civarında Gölgendi yansıyıp duran bengisu pınarında Ölüm düşüncesinin beni sardığı şu anda Verilmemiş hesapların korkusuyla Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim Af dilemeye geldim affa layık olmasam da Sevgili En sevgili Ey sevgili Uzatma dünya sürgünümü benim Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır Mezarlardan bile yükselen bir…